Podatek od majątku w Hiszpanii (Impuesto sobre el Patrimonio): Kluczowe interpretacje i ich znaczenie dla polskich inwestorów

Podatek od majątku (Impuesto sobre el Patrimonio) w Hiszpanii podlega licznym regulacjom oraz interpretacjom, które uwzględniają zarówno specyfikę krajowego prawa podatkowego, jak i postanowienia umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Najnowsze interpretacje wydane przez Dyrekcję Generalną ds. Podatków (Dirección General de Tributos, DGT) w 2024 roku wprowadzają istotne wyjaśnienia dotyczące opodatkowania aktywów zagranicznych podatników w szczególnych okolicznościach.

Opodatkowanie udziałów w niemieckiej spółce posiadającej nieruchomość w Hiszpanii

W interpretacji V1704-24 z dnia 11 lipca 2024 r. Dyrekcja Generalna ds. Podatków rozstrzygnęła kwestię opodatkowania osoby fizycznej posiadającej rezydencję podatkową w Niemczech, będącej jedynym wspólnikiem niemieckiej spółki, której głównym aktywem jest nieruchomość położona na terytorium Hiszpanii. W przypadku, gdy wartość nieruchomości przekracza 50% aktywów bilansowych spółki, hiszpańska administracja podatkowa uznaje, iż udziały w tej spółce podlegają opodatkowaniu podatkiem od majątku w Hiszpanii.

Zgodnie z hiszpańską ustawą o podatku od majątku oraz odpowiednimi postanowieniami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania między Niemcami a Hiszpanią, nieruchomości położone na terytorium hiszpańskim generują obowiązek podatkowy dla ich właściciela lub podmiotu, którego aktywa opierają się głównie na wartości takich nieruchomości. Podstawa opodatkowania w tym przypadku obejmuje wartość udziału w spółce pomniejszoną o zobowiązania przypisane do niej w bilansie spółki.

Brak obowiązku podatkowego przy zagranicznej pożyczce partycypacyjnej

Z kolei w interpretacji V1597-24 (1 lipca 2024 r.) DGT podkreśliła, że pożyczki partycypacyjne udzielane przez nierezydentów, o ile są realizowane poza terytorium Hiszpanii i podlegają prawu innego państwa, nie generują obowiązku podatkowego w zakresie podatku od majątku.

Interpretacja V1597-24 dotyczyła osoby fizycznej niebędącej rezydentem Hiszpanii, która udzieliła pożyczki partycypacyjnej spółce hiszpańskiej. Pożyczka partycypacyjna to instrument finansowy, który łączy cechy klasycznej pożyczki i inwestycji kapitałowej, ponieważ oprócz zwrotu kapitału pożyczkodawca partycypuje w wynikach finansowych spółki. W Hiszpanii jest ona traktowana jako rodzaj quasi-kapitału, co może wpływać korzystnie na bilans spółki i umożliwia elastyczne podejście do spłat w przypadku trudności finansowych. W razie upadłości spółki pożyczka ta ma charakter subsydiarny, co oznacza, że jej spłata następuje po uregulowaniu zobowiązań wobec innych wierzycieli.

Zgodnie z przepisami hiszpańskiego prawa podatkowego, pożyczki, które nie są fizycznie ulokowane w Hiszpanii, nie generują obowiązku podatkowego w zakresie podatku od majątku, nawet jeśli odbiorcą jest podmiot hiszpański. W przedmiotowej sprawie, miejsce wykonania zobowiązania – miasto Nowy Jork – oraz podległość umowy prawu amerykańskiemu (stan Nowy Jork) wykluczają uznanie tej pożyczki za aktywo znajdujące się na terytorium Hiszpanii.

Dyrekcja Generalna ds. Podatków potwierdziła, że opodatkowaniu podatkiem od majątku w Hiszpanii podlegają wyłącznie aktywa fizycznie znajdujące się w Hiszpanii lub przypisane do rezydentów podatkowych Hiszpanii.

Przedstawione interpretacje ilustrują, że hiszpańskie prawo podatkowe kładzie szczególny nacisk na lokalizację aktywów oraz charakter relacji prawnej między zagranicznym podatnikiem a aktywami znajdującymi się na terytorium Hiszpanii. W przypadku nieruchomości lub udziałów w podmiotach posiadających takie nieruchomości kluczowe znaczenie ma struktura własności i sposób finansowania aktywów, które mogą prowadzić do powstania obowiązku podatkowego w Hiszpanii, nawet jeśli podatnik ma rezydencję w innym państwie.

Dla obywateli polskich inwestujących w nieruchomości lub spółki w Hiszpanii najważniejsze jest uwzględnienie następujących kwestii:

1. Struktura inwestycji: Bezpośrednie nabycie nieruchomości w Hiszpanii przez polskiego inwestora podlega opodatkowaniu podatkiem od majątku w Hiszpanii. Natomiast inwestycje realizowane przez polskie spółki holdingowe wymagają analizy, czy wartość nieruchomości posiadanej przez spółkę w Hiszpanii stanowi ponad 50% jej aktywów. W takim przypadku spółka może podlegać opodatkowaniu w Hiszpanii.

2. Miejsce finansowania i jurysdykcja prawna: Polacy udzielający finansowania spółkom hiszpańskim powinni zadbać o właściwe umiejscowienie aktywów oraz określenie prawa właściwego. Umowy, które podlegają polskiemu prawu i są realizowane poza Hiszpanią, mogą ograniczać obowiązek podatkowy w Hiszpanii.

3. Unikanie podwójnego opodatkowania: Polska i Hiszpania są stronami umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, która przewiduje zasady alokacji dochodów i majątku. W przypadku nieruchomości umowa przyznaje pierwszeństwo opodatkowania państwu, w którym nieruchomość się znajduje.

Dla polskich inwestorów planujących działalność w Hiszpanii kluczowe znaczenie ma skonsultowanie się z prawnikiem specjalizującym się w międzynarodowym prawie podatkowym, aby uniknąć niespodziewanych obciążeń podatkowych i zapewnić optymalną strukturę inwestycji.