Umowa o pracę w Hiszpanii - najważniejsze elementy oraz rodzaje umów

20 Aug

Umowa o pracę w Hiszpanii jest formalnym porozumieniem między pracodawcą, a pracownikiem, w ramach którego pracownik zobowiązuje się do wykonywania określonego rodzaju pracy na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie przez niego wyznaczonym, w zamian za wynagrodzenie.

Kto może zawrzeć umowę o pracę w Hiszpanii?

Osoby pełnoletnie (18 lat): Mogą podpisać umowę o pracę bez dodatkowych wymagań.
Nieletni powyżej 16 roku życia: Mogą podpisać umowę o pracę, pod warunkiem posiadania zgody rodziców lub opiekunów.
Obcokrajowcy: Mogą podpisać umowę o pracę zgodnie z obowiązującymi ich przepisami prawa imigracyjnego.

Umowa o pracę może być zawarta na piśmie lub ustnie. Jednak w przypadku niektórych rodzajów umów wymagana jest forma pisemna, w tym:

Umowy związane z zdobywaniem doświadczenia zawodowego.
Kształcenie połączone z pracą..
Umowy w niepełnym wymiarze godzin, umowy na czas nieokreślony przerywany (contrato fijo discontinuo) lub umowy zamiany (contrato relevo).
Umowy zawierane na odległość.
Pracownicy zatrudnieni w Hiszpanii do pracy dla hiszpańskich firm za granicą.
Umowy na czas określony, jeśli trwają dłużej niż cztery tygodnie.
Umowy rybaków.

Każda ze stron umowy może żądać jej formy pisemnej w dowolnym momencie trwania stosunku pracy.

Obowiązkowe elementy umowy o pracę w Hiszpanii

określenie stron umowy (w tym imię i nazwisko lub nazwę firmy oraz jej numer identyfikacji podatkowej - NIF),
data rozpoczęcia stosunku pracy oraz czas trwania umowy, jeżeli umowa zawarta jest na czas określony, należy również podać przewidywaną datę zakończenia,
miejsce wykonywania pracy,
kategoria zawodowa zatrudnionego pracownika,
wynagrodzenie podstawowe oraz w odpowiednim przypadku informacja o dodatkach płacowych,
czas pracy,
długość urlopu,
okres wypowiedzenia umowy.
odniesienie do układu zbiorowego pracy, który ma zastosowanie,
podpis
Okres próbny

Ustalenie okresu próbnego jest dobrowolne, ale musi zostać zawarte na piśmie. Jego maksymalny czas trwania określają układy zbiorowe pracy, a w braku takich regulacji, okres próbny nie może przekroczyć sześciu miesięcy dla pracowników wykwalifikowanych (tecnicos titulados) lub dwóch miesięcy dla pozostałych pracowników.

W czasie okresu próbnego pracownik ma te same prawa i obowiązki, co pozostali pracownicy zatrudnieni na czas nieokreślony. W okresie próbnym każda ze stron może rozwiązać umowę bez podawania przyczyny i bez wcześniejszego wypowiedzenia, chyba że umowa stanowi inaczej.

Okres próbny zalicza się do stażu pracy. Jeśli pracownik jest czasowo niezdolny do pracy podczas okresu próbnego, jego czas trwania może być wstrzymany, o ile obie strony się na to zgodzą.

U pracodawców zatrudniających mniej niż 25 pracowników, okres próbny nie może przekroczyć trzech miesięcy dla pracowników, którzy nie są wykwalifikowani (tecnicos titulados). Okres próbny nie może być zastosowany jeśli pracownik wcześniej wykonywał te same obowiązki w danej firmie w ramach innej umowy.

Czas trwania umowy

Domyślnie umowa o pracę jest umową na czas nieokreślony. Umowy na czas określony mogą być zawierane tylko w przypadku szczególnych okoliczności produkcyjnych lub w celu zastąpienia innego pracownika.

Aby umowa na czas określony była uznana za uzasadnioną, muszą być dokładnie określone przyczyny oraz okoliczności zatrudnienia na czas określony oraz jego planowany czas trwania.

Zasadniczo umowa o pracę jest umową na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze godzin, chyba że umowa stanowi inaczej. Przepisy regulujące umowy na czas określony określają minimalny i maksymalny czas trwania takich umów.

Główne rodzaje umów o pracę w Hiszpanii: